De jaren negentig

1990
In februari vierde EMC het 20-jarig bestaan met een reünie en een concert, waarvan FATA MORGANA met 9 titels een behoorlijk deel voor zijn rekening nam. Dit was tevens de eerste uitvoering in het nieuwe chique tenue met mauve-kleurige jasjes. In mei was er weer een SMI festival in Zwitserland: dit keer in Uzwil. Een avond waar een van de kwartetleden na een geslaagd concert en een gezellige informele sessie nog net niet door een enthousiaste vrouwelijke fan mee naar huis werd genomen. Later die maand werd het kwartet er tijdens een uitvoering in Gilze (door iemand uit het publiek) van beschuldigd bij de uitvoering van Moonlight Serenade Glenn Miller te hebben vermoord, terwijl hij toen eigenlijk toch al meer dan 45 jaar dood was…. In september vond de “mondharmonica-party” in Nijmegen plaats, waarbij kennis kon worden gemaakt met nog meer stijlen op de smoelschuif, waaronder flamenco. Tijdens het (grotendeels door Rob georganiseerde) 3-daagse festival in Nuenen en Veldhoven (in oktober) speelden Rob en Ronald als trio met de Amerikaanse coryfee Eddie Gordon (melodie en de pas geïntroduceerde mondharmonicasynthesizer “Millioniser”) (zie foto rechtsboven), en werd FATA MORGANA door de Novam genomineerd als Nederlandse afvaardiging voor het internationale festival in 1991 in Detroit, USA.

1991
Een druk jaar: 23 uitvoeringen, waarvan 3 voor radio, 2 voor TV en maar liefst 6 in het buitenland. In mei vond het “Mixed Concert” plaats: een gezamenlijk concert van FATA MORGANA en het koor Sway, waar Ronald dirigent van was. Een geslaagd evenement in de Eindhovense Stadsschouwburg: goede optredens van beide groepen, een bijzondere uitvoering van het combo met Rob op Millioniser, en een gezamelijke afsluiting met de titel “When You Smile” (waarvan het arrangement pas kort voor de uitvoering af was).
In juni volgde het SMI Festival in Siebnen, waar FATA MORGANA deelnam aan het Frühschoppen-Konzert. In augustus werd ervaring opgedaan met een live VPRO radio-programma ‘s-nachts tussen 2 en 3 uur. Wel een verassing wanneer je verwacht drie of vier titels te moeten spelen en bij aankomst in de studio blijkt dat je een heel uur alleen als kwartet moet vullen.
In oktober dan de reis naar het SPAH/IHO/Hohner Festival in Detroit, Michigan, USA. Vijf dagen vol met mondharmonica en een competitie (zie foto rechts) waarbij de groep zelf niet tevreden was met de uitvoeringen van De Moldau en de Swing Medley. De eerste plaats ging naar het Fantastic Harmonica Ensemble uit Japan en FATA MORGANA eindigde tweede. Daarna vierden de leden nog een paar weken vakantie in de Verenigde Staten. Aan het einde van 1991 werd geïnvesteerd in een nieuwe mengtafel en versterker: samen met een digitale effect-unit een aanzienlijke verbetering van het live-geluid.

1992
In maart stond een TV-opname, op de bovenverdieping van een van de torens van Kasteel Wijk bij Duurstede, op het programma. Hoewel het geluid van de nieuwe apparatuur tot tevredenheid stemde, was het minder leuk om een apparatuur-wagentje van meer dan 70kg over een middeleeuwse wenteltrap naar boven te sjouwen. Maar de opname was prima.
In mei was FATA MORGANA te gast in Laakirchen, Oostenrijk, bij het Mahabri Trio (Maria Wolfsberger, Hans Ortner en Brigitte Laska). Hans had voor FATA MORGANA een basmicrofoon gebouwd, die de groep ‘even op ging halen’. Een concert van de twee groepen in de Landesmusikschule was erg leuk, zowel voor het publiek als voor de spelers zie foto links).
Later die maand volgde een uitstapje naar het SMI Festival in Eschenbach, waar het kwartet weer tijdens het zondagochtendprogramma speelde. In juni een trip naar Parijs, met op vrijdagavond een bezoek aan het live-concert van Charlie McCoy, en op zaterdag het diner van France Harmonica in Marne-La-Vallee waar een (relatief kort) optreden werd verzorgd.
In september werd in Helmond het tweede H.H.H.H.-Festival georganiseerd door de IHO, waar FATA MORGANA naast de concertdeelname op zaterdagavond ook organisatorische hand- en spandiensten verleende.
Eind 1992 waren de beide arrangementen voor de competitie tijdens de WK in Trossingen in 1993 al klaar, dus er was tijd om deze goed in te studeren.

1993
Daar waar het aantal uitvoeringen in de vijf voorgaande jaren 18 of meer was geweest, bleef de teller in 1993 op 12 steken. Hieronder waren wel twee noemenswaardige buitenland-uitstapjes. In mei speelde FATA MORGANA tijdens het SMI Festival in Interlaken. Rob en Heike verbrachten hun huwelijksreis in Zwitserland en dit werd gecombineerd met een bezoek aan het weer prima georganiseerde evement. In september werden in Trossingen wederom wereldkampioenschappen georganiseerd. Na de tweede plaats in Detroit wilde de groep graag weer een gooi doen naar de eerste plaats. De jury vond uiteindelijk, dat FATA MORGANA geen eerste plaats kon winnen, omdat in het arrangement van het Allegro uit L’Estro Armonico van Vivaldi een belangrijke partij ontbrak. Terwijl datzelfde jaar in de trio-competitie Trio Mendes een eerste prijs haalde met hun bewerking van de Vijfde Symfonie van Beethoven. Drie keer raden hoeveel belangrijke partijen in dat arrangement ontbraken…. Maar het kwartet moest dus genoegen nemen met een tweede plaats.

1994
Hoewel in 1994 slechts 8 uitvoeringen werden gegeven, was de deelname aan de NHL Spring Hoolie in Bournemouth, Engeland toch wel een heel leuke ervaring. Nieuwe en hernieuwde kennismakingen en een goede uitvoering tijdens het avondconcert in Hotel Laguna. De tweede buitenland trip was die in mei naar het SMI Festival in het Zwitserse Oberägeri, waar FATA MORGANA weer een keer in zaterdagavond-concert stond geprogrameerd. Hoewel in het programmaboekje een 10 jaar oude foto van het kwartet was afgedrukt (met Erik en Arnoud) was de organisatie zoals altijd weer prima. In juli organiseerde Radio Oost een uitzending vanuit Delden, waaraan FATA MORGANA ook deelnam. Een van de andere deelnemers was Marco Borsato, die toen net de hit Dromen Zijn Bedrog had uitgebracht. Om te kunnen starten met opnames voor een CD werd dit jaar een Fostex 8-sporen recorder aangeschaft. Helaas gaf Lex aan met het kwartet te willen stoppen. Hij zou niet meer aan de opnames deelnemen. Wel speelde hij (na zijn aankondiging in december) nog een paar maanden mee, zodat er tijd was om op zoek te gaan naar een opvolger.

1995
Het concert ter gelegenheid van het 25-jarig bestaan van EMC in april werd het laatste FATA MORGANA optreden voor Lex. De opvolger kwam wederom bij EMC vandaan: Antal van Acquoy, die in juni begon met aanleren van meer techniek op het begeleidingsinstrument en het instuderen van kwartetrepertoire. In oktober beleefde Antal zijn FATA MORGANA-debuut bij een concert van accordeonvereniging De Optimisten.
De Duitse mondharmonica-organisatie DHV besloot in 1995 een mondharmonica-verzamel-CD uit te brengen (zie foto). FATA MORGANA bood zich aan als mobiele studio en verzorgde 6 van de 18 titels die uiteindelijk op de CD kwamen. Hieronder ook een opname van Ronald, Dirk en Rob samen met de Blizza Harmonica Gang met het nummer Here’s A Rainy Day in een arrangement van Pete Pedersen. Dit nummer werd in 1995 door dit gelegeheids-sextet ook live gespeeld op de festivals in Rothrist, Zwitserland, en Hilden, Duitsland. Dit jaar werd ook veel tijd besteed aan de opnames voor de in 1996 uit te brengen CD, waarbij Rob het grootste deel van de begeleidings-partijen voor zijn rekening nam. 1995 eindigde met een concert op oudjaarsavond in het Duitse Gummersbach. Het concert eindigde zo laat, dat enkele FATA MORGANA-leden de jaarwisseling beleefden in de auto op weg naar huis.

1996
Het SMI festival in Zürich in juni was het geplande release-moment voor de nieuwe CD. Echter: omdat het kwartet besloten had om voor de CD een licentie-overeenkomst met Hohner aan te gaan, moest de Hohner uitgeverij de CD uitbrengen. Dit leverde vertraging op en de CD was niet op tijd beschikbaar. Bij de SMI was het desalniettemin (zoals gebruikelijk) een goed festival, met FATA MORGANA dit keer weer tijdens het zondagochtendprogramma. Het eerste optreden met verkoop van de CD was vervolgens op 22 juli in Amsterdam [27]. De CD, met de titel Way To Your Heart, was voorzien van een commentaar door Pete Pedersen, die op zijn gebruikelijke humoristische manier een heel positieve tekst over FATA MORGANA had aangeleverd. Interessant detail: het titelnummer Way To Your Heart is door FATA MORGANA nooit live uitgevoerd.
In augustus organiseerde het kwartet een zeer geslaagd informeel treffen in Valkenswaard met mondharmonicaspelers uit Nederland en Duitsland.
Omdat in 1996 de Hohner Marine Band mondharmonica 100 jaar bestond, besloot Hohner samen met de FIH een “European Harp Festival” te organiseren in Trossingen. Voor het competitiedeel werd Rob gevraagd als voorzitter van de jury en voor het chromatische galaconcert op zaterdagavond werd FATA MORGANA uitgenodigd. Het werd een goede uitvoering en was een fantastische ervaring om op het hoofdpodium in Trossingen te staan in een concert waar ook grote namen als Sigmund Groven, Franz Chmel en Larry Adler speelden.

1997
Met meer verplichtingen op het gebied van werk en familie was de tijd van 20 uitvoeringen per jaar voorbij. In 1997 werden het er (net zoals in 1996) 10. Wel 4 radio-uitvoeringen, waaronder ook de laatste bij een door George Klein geproduceerd programma (Gospelpodium). In totaal had het kwartet in 14 jaar 20 keer aan EO-radioproducties meegewerkt, waarbij veel ervaring werd opgedaan, goede reclame werd gemaakt en waaraan veel plezier werd beleefd. In september speelde de groep weer eens tijdens een Novam festival-galaconcert: dit keer in Doetinchem. Een prima festival georganiseerd door de Hohnerboys uit Gaanderen. Een van de gevolgen van een eerder verstuurde “PR-mailing” was de samenwerking met de Politie Muziekvereniging Brabant Zuid-Oost (de “Politieharmonie”). In november werd door FATA MORGANA meegewerkt aan drie PMVBZO-concerten in respectievelijk Gemert, Veldhoven en Eindhoven. Bij het samen gespeelde Moment For Morricone moest de FATA MORGANA versterker wel wat verder open om in balans te blijven met de harmonie…

1998
Het jaar 1998 kende een unieke start: twee concerten samen met het ca. 100 personen tellende Philips Symfonie Orkest. Bij een PSO repetitie kregen we de gelegenheid Toots Thielemans te ontmoeten (zie foto). Bij de twee concerten werden vier bewerkingen van filmtitels samen gespeeld. FATA MORGANA speelde daarnaast (zonder PSO) ook nog Gipsy Carnival. Bij het tweede concert hield de mengtafel er (gelukkig tijdens de repetitie) mee op. Het toeval wilde, dat dit (1) op zaterdagmiddag was (winkels open), (2) het oud-lid Lex de Rijck was meegegaan om de apparatuur te bedienen en (3) dat er nog nooit een uitvoeringslocatie dichter bij onze apparatuurleverancier Conijn Muziek was geweest (ca. 2km). Mazzel dus: er kon direct een vervangende mengtafel worden gehaald, zodat het bij het concert allemaal goed ging. In april werd bij het 40-jarig huwelijksfeest van Ronalds ouders voor het eerst gespeeld met de nieuwe zwart-gele outfit. Later in het jaar volgden 5 uitvoeringen in het buitenland, waaronder een festival in het Duitse Bad Oldesloe, waar FATA MORGANA na een mindere uitvoering op zaterdagavond gelukkig tijdens het concert op zondagochtend een stuk beter speelde. In juni organiseerde de SMI weer het jaarlijks festival, met dit keer ook een officieel concert op de zondagmiddag. Vanwege de verjaardag van zijn echtgenote ging Dirk niet mee, en beleefde FATA MORGANA de 250ste uitvoering in Pratteln, Zwitserland als trio.

1999
In april speelde het kwartet voor het eerst een arrangement van The Galloping Comedians. Besloten was om dit nummer in het repertoire op te nemen, nadat de organisator van de betreffende uitvoering had aangegeven FATA MORGANA enkel uit te nodigen wanneer deze titel zou worden gespeeld. Het nummer werd later wegens groot succes een vast programmaonderdeel. In juni was het SMI Festival weer aan de beurt, dit keer in Zürich. FATA MORGANA was geprogrammeerd op zaterdagavond, aan het einde van een galaconcert waarbij Mundharmonika Quartett Austria al een heel succesvol optreden had verzorgd. Het FATA MORGANA optreden begon om 23.50 uur (!!) en ondanks het late uur en alle andere fantastische mondharmonicamuziek werd het door het publiek erg enthousiast ontvangen. In september speelde de groep nog een keer als trio: dit keer een heel bijzondere parodie op het radioprogramma “Candlelight”, gespeeld (en verteld) door Ronald, Dirk en Antal op het feest ter gelegenheid van het afstuderen van Rob als registeraccountant. In 1999 werden een nieuwe digitale mengtafel, nieuwe monitorboxen en een nieuwe eindversterker aangeschaft, en een midi-footswitch waarmee geprogrammeerde mengtafel-instellingen vanaf het podium konden worden aangestuurd. Tevens begonnen in dit jaar de opnames voor de in 2000 uit te brengen cd, werd het FATA MORGANA e-mailadres operationeel en werd een begin gemaakt met het ontwerp van de eerste website.